Ürəyim – dostlara açılan masa,
Yanında Qiymətim, Osmanım vardır.
Orada İlhamla Pünhan olmasa,
Deməli, gor adlı ünvanım vardır.
Ürəyim – dostları isidən ocaq,
Orada Şamxalla Azər üşüməz.
Yaxşılıq istəyim var qucaq – qucaq,
Pisliyi daşımaq, vallahi, dəyməz.
Ürəyim – yarımçün kirəsiz oda,
Lamara orada yaşar əbədi.
Əgər mən varanmsa yaşayır O da,
Şeirimlə yapmışam sevgi Məbədi.
Ürəyim – Qax-Bakı ünvanlı bir yol.
Marşrutu bəlli – yalnız Allaha.
Əzrayıl çəkəcək ölümümə qol,
Hələ ki gedirəm üzü sabaha...
Ürəyim - dostlara açılan masa.
Onlarla yaşayıb, onlarla vurur.
Haçansa bu Yetim Gürcü olmasa,
Bilin ki, ruhları yeni eşq qurur...
Bu sevgi başında Lamara durur.
28.12.2014.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder